28.11.2019
„Andrzeju, Andrzeju dziewcząt dobrodzieju, wolę swoją okaż najmilszego pokaż”. Tak niegdyś śpiewały młode panny w noc św. Andrzeja wróżąc sobie, za kogo wyjdą za mąż i jaka będzie ich przyszłość. Panowie zbierali się kilka dni wcześniej w wigilię św. Katarzyny. Współcześnie Andrzejki są okazją do wspaniałej zabawy nie tylko dla dorosłych, ale również dla dzieci. Są również źródłem szacunku do tradycji i obrzędów ludowych. Wróżby pobudzają wyobraźnię, uczą kreatywności, pozwalają oderwać się od rzeczywistości i przenieść w świat marzeń i fantazji. W klasie 5a „Andrzejki Klasowe” stały się już tradycją, którą wspólnie pielęgnujemy. W ten dzień nie zabrakło zabaw takich jak: przekłuwanie szpilką serduszek, na których na odwrotnej stronie wypisane były imiona chłopców i dziewcząt, losowanie ciasteczek z wróżbą, obieranie jabłek, układanie butów, odgadywanie zagadek. Była to również doskonała okazja, aby przyjrzeć się bliżej postaci świętego Andrzeja, porozmawiać o tradycjach i ich pochodzeniu. Poznaliśmy również przysłowia i powiedzenia związane ze świętym Andrzejem takie jak „Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu poleży”, „Na świętego Andrzeja trza kożucha dobrodzieja”. Przysłowia i powiedzenia skłoniły nas do żywej dyskusji na temat tego, jak bardzo zmienił się nasz język polski od tamtych dawnych czasów. Do naszego słownika nowych wyrazów dopisaliśmy archaizmy – czyli wyrazy, które wyszły już z użycia, lub są jeszcze używane, ale rzadko i postrzegane są jako dawne. Niektóre z nich dziś wydają nam się zabawne i wywołują uśmiech na twarzach. Wszystko to, w atmosferze dobrej zabawy oraz przy wspaniałych smakołykach przygotowanych przez dzieci i Rodziców.
Zabawy, uśmiechu i radości było wiele. Następne „Andrzejki” za rok!
